این نوع سیمان مطابق با مشخصات مطرح شده در استاندارد ملی ایران به شماره ISIRI–389   و استاندارد امریکا ASTM–C150  تولید می شود و دارای حد اکثر  (C3A) به میزان 8 درصد می باشد.

مقاومت اولیه و نهایی ملات استاندارد آن نسبت به سیمان نوع 1 کمتر می باشد. سیمان نوع 2 به عنوان سیمان اصلاح شده در برابر حمله متوسط سولفات ها از سیمان معمولی مقاوم تر است و در مواردی که آب های زیر زمینی یا خاک حاوی مقدار کمی سولفات باشند مصرف می گردد (در آب کمتر از PPm 1200 و در خاک کمتر از 5/0 درصد). به علت گرمازائی کمتر در بتن ریزی های نسبتا حجیم نیز مصرف می شود.

کاربرد  این  نوع  سیمان در  هوای  گرم  که  خطر افزایش دمای بتن  معمولی به  بیش  از C320  و  بتن ریزی های  حجیم  که  بیش از C150 می رسد  توصیه  می گردد.

(استفاده از این نوع  سیمان در محیط هایی که یون کلر و  سولفات به صورت  توام  وجود  دارد  و  همچنین بتن ریزی  در هوای سرد  توصیه نمی گردد).

پرتلند نوع 2 در سازه و بنا و فنداسيون به كار ميرود.